Στόχος της παρούσας μελέτης είναι να δώσει τον λόγο στο υποκείμενο της προσφυγιάς. Άλλωστε, ο οδηγητικός της μίτος είναι η διαδρομή του. Το κύριο ερώτημα στο οποίο θα πασχίσει να απαντήσει είναι το εξής: τι μπορεί να αποτελέσει τόπο για το υποκείμενο της προσφυγιάς; Ακριβώς η απώλεια του τόπου υπήρξε το έναυσμα της παρούσας έρευνας, και το ξεριζωμένο υποκείμενο εκείνο που την ενέπνευσε. Η επιτόπια, κλινική μας εργασία πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα, έγινε επομένως σ’ έναν «ενδιάμεσο» τόπο, έναν τόπο-πέρασμα. Ωστόσο, το υποκείμενο της προσφυγιάς περνάει από πολλούς «ενδιάμεσους» τόπους προτού κατορθώσει να φτάσει στον τελικό του προορισμό, αν τα καταφέρει. Τα διακυβεύματα και οι ψυχικοί επαναπροσδιορισμοί τού επιβάλλονται σε όποια χώρα κι αν αυτοεξοριστεί αναζητώντας τον δικό του τόπο.
Η Αγάπη Ρωμηού είναι κλινική ψυχολόγος και διδάκτωρ ψυχανάλυσης και ψυχοπαθολογίας του Πανεπιστημίου του Παρισιού (Université Paris Cité). Έχει εργαστεί σε κλινικά πλαίσια στη Γαλλία και την Ελλάδα. Ως ψυχολόγος στο προσφυγικό πεδίο έχει εργαστεί από το 2016 έως και το 2023 σε διάφορες δομές φιλοξενίας και υποδοχής αλλά και σε εκπαιδευτικά κέντρα και κέντρα ημέρας. Στο παρόν, εργάζεται ιδιωτικά στην Αθήνα με εφήβους και ενήλικες. Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στα γαλλικά και τα ισπανικά.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.