Nicola Lecca
Ο Nicola Lecca γεννήθηκε το 1976 στο Κάλιαρι. Είναι ουσιαστικά ένας νομάδας συγγραφέας, καθώς έχει ζήσει για μεγάλα διαστήματα στο Ρέικιαβικ, τη Βαρκελώνη, τη Βιέννη, το Ίνσμπρουκ, τη Βενετία, το Λονδίνο.
Το πρώτο του κιόλας βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων Concerti senza orchestra (1999), περιελήφθη στη βραχεία λίστα για το βραβείο Strega και το βραβείο Chiara, ενώ κέρδισε τα βραβεία Rhegium Julii per l’Opera Prima και Letterario Basilicata. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Ritratto notturno (2000), Ho visto tutto (2003), Hotel Borg (2006), Il corpo odiato (2009), La piramide del caffè (2013), I colori dopo il bianco (2017), Il treno di cristallo (2020), η συλλογή διηγημάτων Ghiacciofuoco (2007) σε συνεργασία με τη Laura Pariani και η μελέτη Neoneli (2014).
Το 2003 τιμήθηκε με το βραβείο Χέμινγουεϊ για τη λογοτεχνία, ενώ έχει λάβει και πολλές άλλες διακρίσεις στην Ιταλία.
Συνεργάζεται με μεγάλες εφημερίδες και περιοδικά δημοσιεύοντας άρθρα και ρεπορτάζ.
Βιβλία του έχουν εκδοθεί ώς τώρα σε 16 ευρωπαϊκές χώρες και στη Βραζιλία.
Παράλληλες ιστορίες ανθρώπων, σαν τις γραμμές του τρένου, που ωστόσο ένας τεχνίτης των λέξεων όπως ο Nicola Lecca τις κάνει να διαπλέκονται μεταξύ τους.