Η γέννηση του ήρωα είναι μια ολοκληρωμένη μελέτη του νευροψυχιάτρου Boris Cyrulnik στο θέμα της ηρωοποίησης, μια ψυχοκοινωνική διαδικασία που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρωπότητας.
Πεζογραφία
Ανθολογία σπουδαίων αντιπολεμικών κειμένων
Η συγγραφέας Στέργια Κάββαλου στην ποιητική της συλλογή «δρόμος από γάλα».
Ποιητική συλλογή στη διάλεκτο των γκρίκο
Η Κατρίν Μιγιό, σύντροφος του Ζακ Λακάν τα τελευταία χρόνια της ζωής του μάς αποκαλύπτει μια άλλη πτυχή της προσωπικότητάς του, με μια ματιά τρυφερή και παιγνιώδη.
Ένα κορίτσι που σώθηκε από δελφίνια στη θάλασσα μεγαλώνει ορφανό σ’ ένα ελληνικό νησί. Τη λένε Ειρήνη, την ημέρα ζει στη στεριά, τη νύχτα σμίγει στη θάλασσα με την αληθινή της οικογένεια. Στα δεκατέσσερά της, έγκυος, εμπιστεύεται την ιστορία της σ’ έναν περαστικό ξένο.
To αλάτι των δακρύων μας μας μεταμορφώνει σε άγαλμα και η ζωή σταματά. Μην κοιτάς πίσω αν θέλεις να ζήσεις. Μπροστά, μόνο μπροστά! Ο Boris Cyrulnik μας μιλά για την ανθεκτικότητα, αυτήν τη φορά μέσα από τη δική του συναρπαστική βιωματική αφήγηση.
Ξυπνάς, δεν βλέπεις το τραπέζι πουθενά. Μάλλον το 'φαγες κι αυτό χτες βράδυ! Φτου κι απ' την αρχή: δίαιτα. Θα τα καταφέρεις αυτή τη φορά; Μάλλον όχι, μάλλον ναι... Ξεκινάς το ταξίδι, φτάνεις στον προορισμό σου... όμως, κάποιοι συνεπιβάτες σου έχουν φύγει. Είναι αυτοί που πάντα αρέσκονταν να σε βλέπουν στην αφετηρία.
Η μεγάλη Ιστορία που σαρώνει τη μικρή ιστορία του καθενός μας. Οι άνθρωποι σαν φύλλα στον άνεμο, σ' ένα μικρό λογοτεχνικό διαμάντι με τη βαθιά ανθρωπιά της Irene Nemirovsky.
Ο Massimo Recalcati διερευνά εδώ ένα θέμα-κλειδί της θεωρίας του Λακάν: την επιθυμία και τα αινίγματά της. Είναι σαν να βρισκόμαστε σε μια γκαλερί με πορτρέτα, στα οποία απεικονίζονται τα διάφορα πρόσωπα της ανθρώπινης επιθυμίας: η ζηλόφθονη επιθυμία, η επιθυμία του Άλλου, η επιθυμία του τίποτα, η επιθυμία και το άγχος, η σεξουαλική επιθυμία, η ερωτική επιθυμία, η επιθυμία θανάτου, η επιθυμία του αναλυτή.
γλυκόπικρος, παραληρηματικός μονόλογος ενός ετοιμοθάνατου που μπροστά στη γυναίκα του ανασύρει μνήμες, προβαίνει σε αποκαλύψεις, μπερδεύει ψέματα κι αλήθειες, φοβάται, αυτοσαρκάζεται, ζηλεύει, ενθουσιάζεται, προκαλεί, στοχάζεται.
Τη «Φύση Γυμνή» την αφουγκράστηκα. Είναι μια θεολογική αφήγηση: αν ο κόσμος και τα ζώντα πλάσματα είναι δημιουργήματα μιας θεότητας, τότε αναγκαστικά κάθε αφήγηση είναι το ίδιο.