Erri De Luca
ΦΥΣΗ ΓΥΜΝΗ
€10,38 €9,34
Η φύση του, βεβηλωμένη, αποκαλύπτει στην αφή τα μυστικά της. Μια πόλη κοντά στη θάλασσα, ένα συνοριακό χωριό, ένας σκοτεινός, ριψοκίνδυνος έρωτας, κι η λαχτάρα του τεχνίτη ν' αποκρυπτογραφήσει τα μυστικά του αγάλματος, χτίζουν το σκηνικό αυτής της μοναδικής ιστορίας.
Σε απόθεμα
| Συγγραφέας | |
|---|---|
| Ξενόγλωσσος τίτλος | LA NATURA ESPOSTA |
| Μεταφραστής | Άννα Παπασταύρου |
| Επιμελητής | Γιοβάνα Βεσσαλά |
| Ημ. Έκδοσης | Νοέμβριος 2017 |
| Τόπος Έκδοσης | Αθήνα |
| Δέσιμο | Softcover |
| Σελίδες | 232 |
Σχετικά προϊόντα
Ο λαχνός της δεκαεξάχρονης Νόμι Νίκελ είναι μια κοινωνία κλειστή που καταπιέζει ασφυκτικά τα μέλη της. Μια φονταμενταλιστική κοινότητα Μενονιτών, αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, έχει ως μοναδικό σκοπό να κάνει τη ζωή μια προσομοίωση του θανάτου. Αυτός ο δια βίου θάνατος είναι η ζωή της Νόμι, μια ζωή που δεν επέλεξε η ίδια. Η αφόρητη καταπίεση οδηγεί σταδιακά τα μέλη της οικογένειάς της σε απόδραση. Ένα σπίτι όπου όλα τα έπιπλα εξαφανίζονται το ένα μετά το άλλο όπως οι άνθρωποι. Η Νόμι αντιτάσσει στην κατάρρευση του περιβάλλοντός της ένα πνεύμα αναρχικό, γεμάτο νεανικό σφρίγος, και γίνεται η ίδια αφηγήτρια του θεάτρου της ζωής της. Ένα βιβλίο με διάχυτο χιούμορ αλλά και σπαραγμό, που διαβάζεται από την αρχή ως το τέλος με μια ανάσα
Όταν πίσω απ' όλες τις πράξεις μιας γυναίκας κρύβεται το μητρικό ένστικτο κι όταν ούτε η ίδια το συνειδητοποιεί, έρχεται κάποια μέρα το μεγαλείο της μητρότητας να εξαγνίσει και να εκπληρώσει ακόμα και ανέφικτους έρωτες. Ένα βιβλίο καθρέφτης της εποχής του μεσοπολέμου, που ζωγραφίζει με αέρινη, γήινη και πύρινη ταυτόχρονα ευαισθησία την πορεία μιας γυναίκας -της γυναίκας- μέσα απ' τα πάνω κάτω της ζωής της. Ένα διαμάντι της κλασικής λογοτεχνίας με αυτοβιογραφικά στοιχεία της εβραίας συγγραφέως, που θανατώθηκε στα τριάντα εννέα της χρόνια, αλλά πρόλαβε ν' αφήσει πίσω της ένα θησαυρό
Ο βασιλιάς των αγριόγιδων έχει κουραστεί. Ανάγκασε για χρόνια το κοπάδι του σε υποταγή, κι αυτόν το Νοέμβρη αναγνωρίζει την παρακμή - φτάνει η ώρα του διαδόχου. Και ο άντρας έχει γεράσει. Πέρασε άγρια, μοναχικά χρόνια λαθροκυνηγός στα βουνά· εκείνη τη μέρα του Νοέμβρη ξέρει ότι κοντοζυγώνει στο τέρμα. Δύο μοναχικά μέλη από διαφορετικά είδη, στη δύση τους. Γεύτηκαν, πειραματίστηκαν και τώρα χάνονται. Πίσω τους το ανοιχτό αχνάρι ξανακλείνει.
Ξυπνάς, δεν βλέπεις το τραπέζι πουθενά. Μάλλον το 'φαγες κι αυτό χτες βράδυ! Φτου κι απ' την αρχή: δίαιτα. Θα τα καταφέρεις αυτή τη φορά; Μάλλον όχι, μάλλον ναι... Ξεκινάς το ταξίδι, φτάνεις στον προορισμό σου... όμως, κάποιοι συνεπιβάτες σου έχουν φύγει. Είναι αυτοί που πάντα αρέσκονταν να σε βλέπουν στην αφετηρία.
Η Τατιάνα Ιβάνοβνα αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στην οικογένεια των Καρίν, τους είδε να γεννιούνται και να μεγαλώνουν. Όταν η Ρωσική Επανάσταση τους διώχνει από τη γη τους, εκείνη τους ακολουθεί, πρώτα στην Οδησσό κι ύστερα στο Παρίσι. Εκεί, σ' ένα μικρό διαμέρισμα, οι εξόριστοι, γυρίζουν γύρω γύρω σαν τις μύγες του φθινοπώρου... Η μεγάλη Ιστορία που σαρώνει τη μικρή ιστορία του καθενός μας. Οι άνθρωποι σαν φύλλα στον άνεμο, σ' ένα μικρό λογοτεχνικό διαμάντι με τη βαθιά ανθρωπιά της Irene Nemirovsky, που στριφογύρισε κι αυτή σαν μύγα του φθινοπώρου.
Ένα κορίτσι που σώθηκε από δελφίνια στη θάλασσα μεγαλώνει ορφανό σ’ ένα ελληνικό νησί. Τη λένε Ειρήνη, την ημέρα ζει στη στεριά, τη νύχτα σμίγει στη θάλασσα με την αληθινή της οικογένεια. Στα δεκατέσσερά της είναι έγκυος κι εμπιστεύεται την ιστορία της σ’ έναν περαστικό ξένο. «Συμβαίνει οι άνθρωποι να κάθονται και να μου διηγούνται για τις σκληρές μέρες τους, για ταξίδια, αγρύπνια, πείνα. Πρέπει να υπάρχει μια σιωπή στο πρόσωπό μου που τους καθησυχάζει: δε θα τους διακόψω. Οι γυναίκες όχι, απομονώνονται μεταξύ τους για να διηγηθούν. Οι γυναίκες είναι νησιά. Η Ειρήνη δεν έχει θέση ανάμεσά τους ούτε ανάμεσα στους άντρες».