Ανάλυση: Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους

Στο οπισθόφυλλο θα διαβάσετε τη φράση «…ένα βιβλίο γιατρικό για τη γυναίκα κάθε εποχής». Στα δικά μου μάτια πέρασε απαρατήρητη όταν περιεργαζόμουν το βιβλίο στο ράφι του βιβλιοπωλείου. Μπορεί, όπως κι εγώ, να το επιλέξετε το «Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους» της Clarissa Pinkola Estes για τον δυναμικό του τίτλο και για την υπόσχεση ενός αναγνώσματος βγαλμένου από το σήμερα, που πραγματεύεται τον φεμινισμό του 2021, τις ίσες ευκαιρίες στον επαγγελματικό στίβο, κάθε τι επίκαιρο για τις γυναίκες. Μην ξεχάσετε όμως αυτή τη φράση. Σε αυτήν συνοψίζεται ολόκληρη η εμπειρία μου από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου και, πιστέψτε με, θα το αισθανθείτε κι εσείς.

Αυτό το βιβλίο είναι πραγματικά ένα γιατρικό. Μιλάει για τις δυνάμεις της Ψυχής κάθε ανθρώπου, γυναίκας ή άντρα, όλων των εποχών. Μπορεί να απευθύνεται πρωτίστως στις γυναίκες, αλλά οι αλήθειες που ανακαλύπτει η συγγραφέας μέσα στα παραμύθια, τις παραδόσεις και τις αφηγήσεις των λαών ανά τον κόσμο αφορούν κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως φύλου. Πολλές από αυτές τις ιστορίες -το κοριτσάκι με τα σπίρτα, το ασχημόπαπο, η Δήμητρα και η Περσεφόνη (μύθος της Βαυβώς)- μας είναι ήδη γνωστά. Πίσω όμως από αυτές τις ιστορίες και μέσα στην απλόχερη ανάλυση και την αφηγηματική δεινότητα της Clarissa Pinkola Estes θα βρείτε κομμάτια του ίδιου σας του εαυτού.  

Σε εμένα οι ιστορίες «μίλησαν» ως νέο άνθρωπο που έχει αφήσει το πρώτο άνθος της νιότης και βλέπει τόσο μπροστά, όσο και πίσω. Μου «μίλησαν» επειδή ζω στον αστικό κλοιό μιας μεγαλούπολης και αναζητώ κι εγώ τον παλμό της φύσης μέσα στην ψυχή μου. Συνειδητοποίησα ότι πολλές φορές ξεχνάω να αφουγκραστώ το ένστικτό μου και ότι παντού γύρω μου υπάρχει «θόρυβος» που το σκεπάζει.  

Οι ιστορίες όμως μου «μίλησαν» και ως γυναίκα. Γιατί οι  εναλλαγές του κύκλου της ζωής, της δημιουργίας, της φθοράς και της αναγέννησης είναι μέσα στην ίδια μας τη φύση. Γιατί έχοντας φέρει στον κόσμο την επόμενη γενιά, αισθάνομαι το καθήκον να περάσω σε αυτήν τις γνώσεις, τη συλλογική εμπειρία και την παράδοση που με σχηματίζει. Γιατί, όπως όλες οι  γυναίκες, έχω έρθει αντιμέτωπη με τις δυνάμεις της αυτοκαταστροφής, της συνειδητοποίησης και της μετάβασης από την αφέλεια στην ωριμότητα και την αφύπνιση. Μέσα από αυτό θυμήθηκα να είμαι ευγνώμων για τον σύντροφό μου, που με χωρά και με συμπληρώνει, και να μην σταματήσω να ψάχνω ενεργητικά για την ισορροπία στη ζωή και τις σχέσεις και να αξιώνω από το περιβάλλον μου την αποδοχή και τον σεβασμό.

Για όλους αυτούς τους λόγους οι «Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους» ήταν μια θεραπεία της ψυχής και μια επανατοποθέτηση του εαυτού μου. Ήταν μια πολύ αναγκαία υπενθύμιση ότι κάθε άνθρωπος έχει δυνάμεις δημιουργικές που πρέπει να τις προστατεύει, να μην τις υποτιμά και να μην τις σπαταλά.

«Όταν οι γυναίκες ανακτούν τη σχέση με την άγρια φύση τους, αποκτούν το χάρισμα μα παρατηρούν μόνιμα την εσωτερική τους ζωή, να γνωρίζουν, να οραματίζονται, να μαντεύουν, να εμπνέουν, να διαισθάνονται, να επινοούν, να δημιουργούν, να εφευρίσκουν, να ακούνε και να καθοδηγούν και να ενθαρρύνουν τη ζωή που πάλλεται στον εσωτερικό και τον εξωτερικό κόσμο…» 

 Απόσπασμα από τη σελίδα 17 του βιβλίου.

Αυτά για εμένα. Είμαι βέβαιη ότι αυτό το βιβλίο θα μιλήσει και σε εσάς. Μπορεί οι δικές συνειδητοποιήσεις να διαφέρουν από τις δικές μου, όπως και η διαδρομή σας στη ζωή. Η Ψυχή όμως όλων μας θέλει να ακούγεται και έχει ανάγκη να την θυμόμαστε από καιρού εις καιρόν. Ακούστε την λοιπόν και θυμηθείτε την μέσα από τα παραμύθια και τις ιστορίες της Clarissa Pinkola Estes.

---

Ειρήνη Παρασύρη